Documentalism: ขบวนการภาพยนตร์แหวกแนวที่จับภาพชีวิตประจำวัน
Documentalism เป็นขบวนการภาพยนตร์ที่เกิดขึ้นในทศวรรษที่ 1960 และ 1970 โดยเฉพาะในยุโรปและละตินอเมริกา โดยเน้นการใช้คนและสถานที่จริงๆ มากกว่านักแสดงและฉาก เพื่อบอกเล่าเรื่องราวที่มีพื้นฐานอยู่ในชีวิตประจำวันของคนทั่วไป นักสารคดีมักใช้วิธีแบบทันทีทันใด โดยที่กล้องจะสังเกตเหตุการณ์ต่างๆ โดยปราศจากการรบกวนหรือการวิจารณ์ ทำให้ผู้ถูกผลกระทบพูดเพื่อตนเอง บนเรื่องเล่าอันยิ่งใหญ่หรือความจริงสากล มันพยายามจับภาพความซับซ้อนและความสมบูรณ์ของประสบการณ์ของมนุษย์ท่ามกลางความยุ่งเหยิงและความคลุมเครือ นักสารคดีมักจะสำรวจประเด็นต่างๆ เช่น ความไม่เท่าเทียมกันทางสังคม การปราบปรามทางการเมือง และการต่อสู้ดิ้นรนส่วนบุคคล โดยใช้การผสมผสานระหว่างฟุตเทจเชิงสังเกตและการสัมภาษณ์เพื่อสร้างความรู้สึกใกล้ชิดและความฉับไว
ผู้สร้างภาพยนตร์สารคดีที่มีชื่อเสียงบางคน ได้แก่:
* Jean Rouch และ Edgar Morin (ฝรั่งเศส)
* Alberto Cavalcanti และ Joris Ivens (บราซิล)
* Agnès Varda (ฝรั่งเศส)
* Cesare Zavattini และ Vittorio De Sica (อิตาลี)
* Dziga Vertov (สหภาพโซเวียต)
* John Grierson และ Paul Rotha (สหราชอาณาจักร)
Documentalism มีอิทธิพลอย่างมาก การพัฒนาของการสร้างภาพยนตร์สารคดี และการเน้นไปที่ความสมจริงและเทคนิคการสังเกตได้สร้างแรงบันดาลใจให้กับรูปแบบและแนวทางอื่นๆ มากมายภายในประเภทนี้



