Hylaeosaurus - ไดโนเสาร์ขนาดเล็กที่กินพืชเป็นอาหารและมีหนามที่โดดเด่น

ไฮเลโอซอรัสเป็นไดโนเสาร์ขนาดเล็กที่กินพืชเป็นอาหารซึ่งมีชีวิตอยู่ในช่วงยุคครีเทเชียสตอนต้นประมาณ 125 ถึง 100 ล้านปีก่อน มันถูกค้นพบในปี พ.ศ. 2375 ในอังกฤษ และตั้งชื่อว่า "กิ้งก่าแห่งต้นออลเดอร์" เนื่องจากฟอสซิลของมันถูกพบในชั้นหินตะกอนที่มีต้นออลเดอร์
Hylaeosaurus เป็นสมาชิกของกลุ่มที่เรียกว่า Ornithopoda ซึ่งรวมถึงสัตว์กินพืชขนาดเล็กถึงขนาดกลางอื่น ๆ ไดโนเสาร์เช่น Camptosaurus และ Iguanodon มันมีชุดหนามที่โดดเด่นพาดผ่านแผ่นหลัง ซึ่งน่าจะใช้เพื่อจุดประสงค์ในการตั้งโชว์หรือเพื่อป้องกันผู้ล่า ไฮลาโอซอรัสเป็นไดโนเสาร์ที่ค่อนข้างเล็ก โดยผู้ใหญ่จะมีความยาวประมาณ 6 ถึง 8 เมตร (20 ถึง 25 ฟุต) และมีน้ำหนัก ประมาณ 1 ถึง 2 ตัน มีกะโหลกศีรษะแคบยาวและมีจมูกคล้ายจะงอยปากที่โดดเด่น และฟันของมันมีไว้สำหรับกินพืชโดยเฉพาะ ร่างกายของมันถูกปกคลุมไปด้วยแผ่นเกราะ และมีขาสั้นและมีกรงเล็บอันทรงพลังอยู่ที่เท้า ไฮลาโอซอรัสเป็นที่รู้จักจากตัวอย่างฟอสซิลที่ได้รับการอนุรักษ์ไว้เป็นอย่างดีหลายตัวอย่างที่พบในยุโรปและอเมริกาเหนือ ถือเป็นรูปแบบการนำส่งที่สำคัญระหว่างออร์นิโทพอดรุ่นก่อนๆ ในยุคดึกดำบรรพ์ และต่อมาคือฮาโดรซอร์ขั้นสูงกว่า เช่น เอดมอนโตซอรัส และไมอาซาอูรา